Benfica-Ajax LIVE!

Johny TukTuk

17/2 Vandaag brengen we een bezoek aan het Parque da Pena, maar dat is een flinke tippel omhoog. Daarom bellen we ‘Johny TukTuk’, waar we een kaartje van hebben gehad en die brengt ons voor 10 euro naar boven. De trip duurt wel wat langer dan wij hadden gepland omdat Johny zich opwierp als 1e klas gids. Daardoor was de rit erg leuk!

Route naar Cruz Alta

We worden afgezet bij de kassa van Parque en Palace da Pena, maar kopen alleen en kaartje voor het park. Palace de Pena hebben we al eerder van binnen bekeken. We lopen een route naar Cruz Alta, een kruis op 530 m, het hoogste punt van het park. Hier heb je een spectaculair uitzicht over de omgeving. Het park is verder weelderig begroeid en heeft leuke, grillige en natuurlijke paden. Er staan bijzondere bomen, waaronder een Thuja plicata met een horizontale gekromde groeiwijze, naar diverse kanten. Naar boven is een behoorlijke klim, maar als we naast het kruis staan, zien we……; niets! Helaas was het gedurende het laatste deel van de klim flink mistig geworden en zien we alleen een grijze wereld om ons heen.

Mooi uitzicht op Sintra

We wandelen daarna naar beneden, naar het oude deel van Sintra. Onderweg pikken we nog even een geocache op. Nou ja, even…., het was een moeilijk bereikbare plek boven aan de klimwand (die hebben we niet getest 😉), hoog op de rots tussen de keien. Tevens boven prachtig uitzicht (ja, nú wel), want inmiddels was de bewolking verdwenen en de zon tevoorschijn gekomen.

Groene zeldzame orchidee

We verlaten Sintra (18/2 met de auto) over de N375, een mooie route langs Quinta da Reigaleira (een groot buitenhuis uit 1910) en Palace Monserrate. We doen op een mooi plekje voor de ingang van het paleis onze lunch, waar ik een onopvallende orchidee (Gennaria diphylla) zie bloeien. Het is geen mooi plantje, maar ik vond hem wel bijzonder. Frank zou zeggen ruk hem er uit, dat lelijke onkruid!😅 Volgens internet is deze plant overal in zijn verspreidingsgebied zeldzaam.

Prachtige botanische tuin 

We kopen spontaan een kaartje als we op internet zien hoe mooi het paleis is. Ook heel mooi is de indrukwekkende botanische tuin. Vooral de Mexicaanse tuin ligt er erg mooi bij! Indrukwekkend zijn de metershoge Agave-stelen, maar er staan ook veel andere plantensoorten met bijzondere bloemen. Op de valreep zien we ook nog een prachtige grote orchidee (Cymbidium devonianum) staan. Die zal Oma Groot erg mooi vinden!

Meest westelijk punt

We rijden verder naar het meest westelijke punt van continentaal Europa; Cabo da Roca. Inmiddels is het hard gaan waaien en omdat het hier altijd waait, wil er niets groeien en worden we gezandstraald! In Nederland heerst storm Eunice, maar hier hebben we ook af en toe moeite om recht te blijven staan. Op camping Orbitur Guincho, even buiten de bebouwing van Cascais, vinden we een mooi plekje onder de scheve dennenbomen. Het is wel te zien dat het hier ook vaak waait!

Dennenprocessierups

De volgende ochtend (19/2), tijdens ons ontbijt, zien we pas de bomen die met groot geel lint zijn afgeplakt, ten teken dat de Dennenprocessierups daar huist. Gisteren namiddag was het door de bewolking al een beetje donker onder de dichte dennenbomen en hebben we dat niet gezien. Bij de gedachte aan de rupsen krijg ik (Marja) al jeuk, maar ook het opstuivende zand is hier niet fijn. We houden de auto zo veel mogelijk gesloten en gaan zo snel mogelijk weer op pad!

Spectaculaire fontein 

We eten onze zelfgemaakte lunch op bij de Boca do Inferno (mond van de hel), in spanning afwachtend op wat komen gaat. Dit is een opening in de rotsen laag bij de zee, waar bij ruw weer de golven door een grot de kloof in worden gespoten en een spectaculaire fontein ontstaat. Tijdens het parkeren van de auto hebben we al een groot spuitmoment gezien, dus onze verwachting is best hoog. Helaas is op ons moment de zee een stuk rustiger geworden en spuit het water niet meer boven de rots uit. Toch is het een mooie lunchplek, door het schouwspel van de golven en de zon!

CP op fietsafstand

We rijden de kustroute naar Lissabon en parkeren op een camperplek in de wijk Belém. Het is eigenlijk een gewone parkeerplaats, gelegen langs de Taag, vlak bij het ‘Monument der Ontdekkingen’ (beeld van 52 meter hoog). De CP ligt gunstig om de volgende dag (20/2) op de fiets naar het oude centrum van Lissabon te gaan. De route (ca 6 km) is vlak en loopt, langs de Taag, grotendeels over fietspaden.

Een lift-trammetje

Relatief veel vervallen panden in Lissabon, maar wat vooral ook opvalt is de smalle behuizing (zie foto). Elke woonruimte had vroeger de breedte van de gevel boven de voordeur en had maar 1 woonlaag, maar nu zijn er appartementen samengevoegd!

Verder door naar Miradouro de Såo Padro de Alcântara, wat een erg mooi uitzichtpunt is! We doen de lunch bij een klein eettentje met een heerlijk terras in de zon en tevens het prachtige uitzicht op het kasteel. Vandaar weer naar beneden naar de kunstenaarswijk Chiado. Onderweg zien we de Elevador da Glória (een lift-trammetje) in een steile straat omhoog rijden en weer naar beneden.

De beroemde lift Elevador de Santa 

De meeste liften in Lissabon kan je zo instappen, maar voor de historische lift Elevador de Santa Justa staat een lange wachtrij én moet je betalen! Deze beroemde lift verbindt de lagere wijk Baixa (het commerciële centrum) met het 32 meter hogere deel in Bairro Alto. De stijl is neogotisch en de smeedijzeren lift heeft fraaie liftkooien met houten lambriseringen. Boven, naast de lift, heb je prachtig uitzicht naar de lage wijk en verder over de stad.

Miradouro de Santa Luzia 

Op het grote plein Rossio is de straat is geplaveid met een patroon waardoor een golfbeweging wordt gesuggereerd. Onderweg naar Miradouro de Santa Luzia lopen we over een roltrap, in de buitenlucht, in een steile straat. Deze miradouro kijkt over de wijk Alfama en is erg fraai, maar hlaas nu recht tegen de zakkende zon in.

Beroemde tram 28 

Beneden aangekomen, in de wijk Alfama, lopen we een stukje van de route van de beroemde tram 28. Die rijdt door de smalle, bochtige en steile (tot 14%) straatjes van het historische centrum. Deze tram lijkt wel een sprookje, met zijn mooie oude houten inrichting. We hebben die rit al een keer eerder gemaakt en zien hem rijden door het smalle straatje Escolas Gerais.

We naderen ons eindpunt 

Oei, we hebben nog maar krap 2 weken voordat we weer thuis moeten zijn. Dit wordt extra benadrukt als 1 van onze kinderen vraagt: ,,We hebben een oppasverzoekje voor vlak na jullie vakantie………” Kort daarna volgt het 2e verzoek en Marja lijkt op het werk ook al te worden gemist. Het gewone leven kondigt zich al weer aan! 🤔

Kaartjes kopen is niet eenvoudig

Vandaag (21/2) was de bedoeling om weer een stukje noordelijker (op weg naar huis) te rijden, naar Braganca. Daar staan de amandelbomen in bloei en dat is een mooi gezicht. Spontaan wijzigen we dat plan omdat Ajax (woensdag as) in Lissabon tegen Benfica speelt! Dat is een leuk affiche om bij aanwezig te zijn, dus op zoek naar kaartjes. Het lukt niet via de normale wegen en kost ons een hoop moeite (1 hele vakantiedag), maar om kort te zijn het is ons uiteindelijk gelukt via ‘Viagogo’. Dit bedrijf heeft geen super-reputatie, dus we nemen een risico. Nu maar afwachten of de kaartjes binnen komen…..!

In afwachting van dé dag, vinden we een oude camping bij Setúbal. Geen fraaie camping, maar heerlijk rustig; een groot verschil met de CP in Lissabon, waar de kasseienstraatjes veel geluid maken. Hier overheerst stilte en véél vogelgeluiden!

Parque Natural de Arrábida

De volgende dag (22/2) maken we, vanaf onze camping, een wandeling door Parque Natural de Arrábida, naar een mooi uitzichtpunt. Het is een warme dag; de gevoelstemperatuur is maar liefst 25 graden! We dachten een leuk wandelingetje, maar tijdens de trip wordt steeds meer duidelijk hoe pittig die is. Als we het bos verlaten, zien we een grote steile berg voor ons opdoemen, maar hebben dan nog niet door dat dié top onze bestemming is! 😅 Tijdens de wandeling pikken we onderweg wat gecache’jes op en zien dan pas, op die app, dat ons leuke uitzichtpunt op bijna 500 meter hoogte ligt. We zijn gestart op ongeveer 75 meter hoogte, dus een nog een flinke klim voor de boeg!

Wanneer heet ‘wandelen’ bergbeklimmen?

Wanneer spreek je niet meer van een wandeling maar noem je het bergbeklimmen? Als je een touw nodig hebt, of al eerder? In ieder geval hebben wij vandaag de zwaarste (qua moeilijkheid) ‘wandeling’ van ons leven gelopen! Ik (Marja) vraag mij diverse keren af of het wel verstandig is om verder te gaan, of dat we beter kunnen terugkeren. Punt is dat je al zo ver bent gekomen, dat je het dan ook graag wilt afronden. Als we een punt zijn gepasseerd, waar we eigenlijk straks helemaal niet meer naar beneden willen, beraden we ons. Heel stijl omhoog is 1, maar deze klim weer afdalen is nog veel moeilijker! 

De zwaarste wandeling ooit! 

We besluiten door te lopen naar de top, maar dan een andere route terug te lopen. Het is wel een omweg, maar de hoogtelijnen liggen iets verder uit elkaar, dus we hopen dat deze route iets eenvoudiger is. Tot onze grote opluchting is dat ook zo! Vooral ook omdat de route veelal door begroeiing gaat en niet over kale rotsen met losse stenen. Regelmatig kunnen we ons vasthouden aan allerlei struikjes, om te voorkomen dat we onderuitglijden. Op de top worden we getraceerd op een geweldig uitzicht richting Lissabon, de zee (aan twee kanten), Setúbal en Costa de Galé. Als we weer verder lopen voor de afdaling volgt er nog een toetje: Daar staat een prachtige orchidee, in zijn uppie! Achteraf lezen we dat deze ‘wandeling’ als ‘high level’ wordt gekwalificeerd! Als we dát van te voren hadden geweten…..

Terug op de camping zien we dat de voetbalkaartjes binnen zijn: Yes, we gaan echt! 😃