Brug weg!

Op naar El Chorro

Eindelijk weer op pad , maar we maken geen haast. We genieten van het zonnig weer, een gezellig praatje met buren en dan ook nog even boodschappen. Om 14.30 pas aan de koffie, maar daarna mooie route gereden door de Sierra de la Nieves, over de A366 en de MA447, een heerlijke kronkelweg binnendoor, met toch weer een ander berggebied. Vlak voor El Burgo een mooi uitkijkpunt (en ook daar een 'schat' gevonden) en daarna door naar El Chorro. Hier willen we het beroemde (en beruchte) pad van de Caminito del Rey wandelen. Op de smalle bergweg naar El Chorro passeren we de kloof en zien we al een deel van de wandelroute en het beginpunt. Prachtig!!

Avontuurlijk binnendoor

De dag loopt ten einde, dus nu eerst op zoek naar een kampeerplek, bij voorkeur aan de rivier. Verder terug hadden we al campers aan het water zien staan, maar wij willen graag een plekje vlak bij de wandelroute. Dat valt niet mee; geen vlak terrein, of boerderijen, of de weg loopt hoger in de bergen waardoor de rivier niet bereikbaar is. Uiteindelijk El Chorro voorbijgereden en Google maps gevolgd naar een camping. We rijden over wegen die de naam weg eigenlijk niet waard zijn en waarbij het woord avontuurlijk behoorlijk letterlijk mag worden genomen! In Nederland beschermt de overheid (rijkswaterstaat, gemeentes, ed.) ons misschien iets te veel en klagen we al als er een gaatje in de weg zit. Hier in Spanje doen ze niet zo moeilijk! De binnenwegen zijn erbarmelijk en een weggetje naar een dorp wordt soms plotseling onverhard (het geld was op?), of is ernstig verzakt, of zit vol met gaten waar je auto niet vrolijk van wordt. Daar wordt je ook niet met borden (van te voren) voor gewaarschuwd als je die weg inslaat.
We rijden dus veel smalle, maar vooral slechte, steile bergwegen (zonder vangrail) die al behoorlijk avontuurlijk zijn, maar het kan nog erger! Vlak bij Las Mellizas was de brug over de rivier Guadalhorce gewoon helemaal verdwenen! De brokstukken van de brug lagen er nog, maar de oorsprokelijke weg was omgeleid en liep gewoon, onverhard, dwars door de bedding van de rivier! Dit keer geen asfaltweg dus (zoals bij de Costa del Sol), maar een ondergrond van grote kiezels en stenen. Tja, hadden we nu toch maar een auto met 4-wheel drive gekocht!
Frank onderzoekt de diepte en stapt met zijn bergschoenen in de rivier. Hij bereikt de overkant door op wat grotere stenen te stappen en trekt de conclusie dat onze VW die klus ook kan klaren. Met en beetje vaart (om niet vast te staan in de losse ondergrond en weer omhoog te komen), maar ook niet te snel, want de auto stuitert over de keien! Dit is pas echt avontuurlijk maar de auto heeft zich goed gehouden; Duitse grűndlichkeit!

Overnachten in de rivierbedding

Aangezien het al begint te schemeren, vinden we dit ook een geschikt plekje om de nacht door te brengen! We parkeren de auto in de rivierbedding, iets verder vanaf 'de weg'. Bij de stroomversnelling in de rivier zullen we lekker slapen met de natuurlijke beekgeluiden (Frans Tet; iets voor jou!) op de achtergrond!